اثر ژل رویال بر میزان سلول کشی سلول های تک هسته ای خون محیطی و سلول سرطانی ردهk۵۶۲

چکیده زمینه و هدف: ژل رویال که به وسیله زنبورهای کارگر ترشح می شود، دارای فعالیت های زیستی مختلفی در سلول ها و بافت های بدن می باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر ژل رویال بر سلول های تک هسته ای خون محیطی و سلول سرطانی رده k562بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی که بر روی سه نفر داوطلب به طور جداگانه و با سه بار تکرار صورت گرفت، سلول سرطانی k562 (104سلول) و سلول تک هسته ای خون محیطی((pbmc (105سلول) باغلظت های متفاوت از ژل رویال (5، 10، 25، 50 و100 میلی گرم بر میلی لیتر) به طور جداگانه و در شرایط استاندارد برای مدت زمان 48 و72 ساعت کشت داده شد. سپس میزان کشندگی آن برسلول های pbmcو سلول سرطانی k562 با روش mtt(tetrazolium dye-reduction assay)بررسی شد. هم چنین تعداد سلول های زنده pbmc که به مدت 48 ساعت با ژل رویال مواجه شده بودند، با رنگ آمیزی تریپان بلو بررسی شدند. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ژل رویال بر روی سلول های pbmcتأثیر کشندگی نداشت ولی بر روی سلول های سرطانی رده k562در رقت های 50 و 100 میلی گرم بر میلی لیتر با افزایش میزان سلول کشی سلول های سرطانی همراه بود. هم چنین در رقت های 10 و 25 میلی گرم بر میلی لیترسبب افزایش تعداد سلول های زنده pbmc شد. نتیجه گیری: با توجه به عدم کشندگی ژل رویال بر روی سلول های pbmcو افزایش میزان زنده مانی این سلول و هم چنین افزایش میزان کشندگی آن بر روی سلول های سرطانی در آینده پتانسیل های درمانی آن به عنوان کاندیدای بالقوه برای مطالعات بیشتر در درمان سرطان خون می تواند بررسی شود. واژه های کلیدی: ژل رویال، k562 ، سلول های تک هسته ای خون محیطی